Categorie: Kunsten
🗓️ Wij meisjes op het strand: een andere kijk op nostalgie
🖋 Maarten De Pourcq
🖋 Maarten De Pourcq
Odysseus en Penelope, de visser en de vissersvrouw; nostalgie kent twee kanten. Maarten De Pourcq toont hoe het minder bevoorrechte perspectief, het secundaire, symbool staat voor een modern levensgevoel van verlangen en ontworteling. Dit stuk stond op de longlist van de Joost Zwagerman Essayprijs 2019, een prijs bedoeld om nieuw essayerend talent voor het voetlicht te brengen.
Beste lezer,
de Nederlandse Boekengids is een geheel zelfstandig tijdschrift en is volledig afhankelijk van abonnees en adverteerders. Als u nu een abonnement neemt, is niet alleen deze bijdrage al meteen te lezen, maar bovendien al onze eerdere stukken en nummers. Sluit hier uw abonnement af.
Met boekengroet,
de redactie van de Nederlandse Boekengids
🗓️ Als kleur ontbreekt: over kijken en kleurverlangen
🖋 Barbara Collé
🖋 Barbara Collé
Wat is de kleur van de ogen van degene op wie je verliefd bent? In het Nederlands duiden we kleur eigenlijk alleen aan met woorden voor tint: grijs, bruin, groen. Maar om kleur met iets als verlangen, gemis, beweging in verband te brengen is meer nodig. Filosoof en beeldend kunstenaar Barbara Collé laat ons kijken, in drie boeken opnieuw.
Beste lezer,
de Nederlandse Boekengids is een geheel zelfstandig tijdschrift en is volledig afhankelijk van abonnees en adverteerders. Als u nu een abonnement neemt, is niet alleen deze bijdrage al meteen te lezen, maar bovendien al onze eerdere stukken en nummers. Sluit hier uw abonnement af.
Met boekengroet,
de redactie van de Nederlandse Boekengids
De kille bevrijding
🖋 Nora van Arkel
🖋 Nora van Arkel
Wat gebeurt er als je naar kunst kijkt? Als een schilderij je van je stuk brengt, of een theaterstuk je een gevoel van vervreemding geeft? Nora van Arkel schrijft over de werken die haar kijk op kunst vormden en haar verlangen naar absurde vrijheid aanwakkerden. Dit stuk stond op de longlist van de Joost Zwagerman Essayprijs 2019, een prijs bedoeld om nieuw essayerend talent voor het voetlicht te brengen.
Beste lezer,
de Nederlandse Boekengids is een geheel zelfstandig tijdschrift en is volledig afhankelijk van abonnees en adverteerders. Als u nu een abonnement neemt, is niet alleen deze bijdrage al meteen te lezen, maar bovendien al onze eerdere stukken en nummers. Sluit hier uw abonnement af.
Met boekengroet,
de redactie van de Nederlandse Boekengids
JZEP 2019, de shortlist: Het Fotomuseum
🖋 Nout Hoogendoorn
🖋 Nout Hoogendoorn
In aanloop naar de uitreiking van de Joost Zwagerman Essayprijs 2019 publiceert de Nederlandse Boekengids deze week de vijf door de jury genomineerde inzendingen online. De prijs, bedoeld om nieuw essayerend talent voor het voetlicht te brengen, wordt op maandag 18 november uitgereikt in Alkmaar, in het kader van de Joost Zwagerman-lezing door Julian Barnes. U vindt de vijf essays op de shortlist (zeer) binnenkort ook op het papier van de Nederlandse Boekengids 2019#6. Vandaag aflevering vijf: Nout Hoogendoorn, met zijn essay over kunstbeleving in het sociale mediatijdperk.
‘Ik heb het altijd gehaat als ze me kunstcriticus noemden’: rancune als leidraad voor kunstbeschouwing
🖋 Daniël Rovers
🖋 Daniël Rovers
Kunstkritiek wordt vandaag de dag op vele manieren bedreven. Toch ontwaart Daniël Rovers een overeenkomst in ieders aanpak: veel critici schrijven vanuit een bepaalde vorm van rancune. In hoog tempo, maar met aandacht voor ongeveer alles, bespreekt Rovers een aanzienlijk deel van de relevante hedendaagse kunstkritiek.
Beste lezer,
de Nederlandse Boekengids is een geheel zelfstandig tijdschrift en is volledig afhankelijk van abonnees en adverteerders. Als u nu een abonnement neemt, is niet alleen deze bijdrage al meteen te lezen, maar bovendien al onze eerdere stukken en nummers. Sluit hier uw abonnement af.
Met boekengroet,
de redactie van de Nederlandse Boekengids
Zeker als je nog niks hebt, kun je heel veel riskeren
🖋 Harm Hendrik ten Napel
🖋 Harm Hendrik ten Napel
Kunstenaars die van hun kunst kunnen rondkomen zijn in Nederland een schaars goed. Recente publicaties proberen de dialoog over de erbarmelijke arbeidsvoorwaarden van kunstenaars te openen, maar het is de vraag of zij daarin slagen. Harm Hendrik ten Napel ziet in de zzp’ende artiest die moet zwoegen en bijklussen om het hoofd boven water te houden een extreem voorbeeld van een veel bredere tendens: de precarisering van de werkende Nederlander. Door Harm Hendrik ten Napel.
‘Eigenlijk zijn wij geen van tweeën het standaardverhaal,’ stelt schrijver en beeldhouwer Maria Barnas tegenover Anne Vegter, de ex-Dichter des Vaderlands. In het eerste interview van Het laatste taboe, een bundeling gesprekken over kunstenaarschap en inkomen, stellen de twee zo vast dat hun perspectief op deze thema’s niet zo relevant is. ‘Interessanter zijn eigenlijk,’ gaat Barnas verder, ‘de mensen die jarenlang proberen en proberen en hun werk niet zichtbaar krijgen. Dat is echt een probleem.’ Hiermee verwoordt ze precies het probleem van dit eerste deel van ‘Het kabinet’, een serie essayistische publicaties van Van Oorschot. Het doel van de gesprekken – een prikkelende dialoog te openen over de slechte financiële situatie van kunstenaars in Nederland – wordt tegengewerkt door de opzet van de interviews.
* Abonnees lezen meer. Neem ook een abonnement! *
Lees verder