Van het Florentijnse leeskabinet naar het Romeinse brons. Italiaanse omzwervingen
Soms laten de eenvoudigste boeken diepe herinneringen na. Toen ik in 1990 een jaar naar Firenze zou verhuizen, bestudeerde ik eerst en vooral een dun American Express reisgidsje, getiteld Florence en Toscane. De nederige publicatie was licht genoeg om overal in mijn jaszak mee naar toe te nemen en bleek zelfs over een aantrekkelijke lay-out te beschikken, met hemelsblauwe hoofdingen. Bezienswaardigheden stonden alfabetisch opgesomd en bij Palazzo Strozzi vond ik: ‘Vieusseux-bibliotheek (Gabinetto Vieusseux). Deze uitleenbibliotheek, rechts van de binnenhof, is altijd de favoriete ontmoetingsplaats geweest van literaire buitenlandse inwoners.’ Een vingerwijzing. Ik wist dat ik een literaire buitenlandse inwoner zou zijn, al wist niemand anders dat, en dus besloot ik van dat Gabinetto mijn ankerpunt te maken in de stad.