Van oude en nieuwe Fransen: onder existentialisten en declinisten
Toen ik in de zomer van 1955 op het Gare du Nord uit de trein stapte voor wat mijn eerste bezoek aan Parijs zou worden, maakte zich terstond een licht gevoel van opwinding van mij meester. Ik liep kordaat naar het metrostation om daar, zoals ons geleerd was, een ‘carnet de dix’ te bestellen, het eindpunt van de metrolijn op te zoeken (Porte d’Orléans) en bij de juiste halte (Odéon) uit te stappen. Eenmaal boven de grond bevond ik me in het hart van Saint-Germain-des-Prés, de buurt die met de cafés Les Deux Magots en Flore, waar Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir hun boeken schreven, toen eerst en vooral de ‘chasse gardée’ van de existentialisten was. Door Henk Wesseling.